Yuuba la Bilidadi jaabi sabanjaŋo
1 Bituŋ Yuuba ye jaabiroo ke ko:
2 Ite ye muŋ maakoyi le ke nte la,
nte meŋ maŋ sembe soto?
Ite ye i buloo fayi nte sembentaŋo kaŋ ñaadii le?
3 I ye muŋ yaamari le dii nte ñaamembaloo la,
aniŋ i ye muŋ londi jamaa le dii n na?
4 Jumaa le ye ite maakoyi ka ñiŋ kumakaŋ siifaalu fo?
Jumaa le ye ite duŋ diyaamu la teŋ?
5 Laakirankoolu ka tara jarajara kaŋ ne baajiyo duuma,
Alla silaŋñaa kamma la.
6 Laakira be lankenemayaariŋ Alla ñaa koto le,
kumpa te a ye laakira la kuwo to.
7 Ate le ye saŋo wanka alihawaa kono santo,
a ye bankoo feenee, a maŋ tara feŋ kaŋ.
8 A ye minaayoo ke samaajiyo ye keraŋo ti,
hani niŋ a kuliyaata a kono ko muŋ,
ì buka feteŋ a fee.
9 A ye a la mansasiiraŋo loo minaayi dibiŋolu kono,
ñaa te a je noo la.
10 A ye ñaa daŋo ke fankaasoo la,
ka waati ke tiloo maloo la, aniŋ suutoo diboo.
11 Niŋ a ye saŋo biliyolu maamandi,
ì si jiijaa, ì ye jarajara, silaŋo kamma la.
12 A la semboo le ye baajiyo mara,
a la noo, a ye daafeŋ Rahabu kasaara wo le la.
13 Alla le ka saŋo baloo seneyandi niŋ a la foñoo la.
A faŋo buloo le ye saa baa faa,
a tariyaata ñaa-wo-ñaa ka kana.
14 Bari ñiŋ mu a la mansabaayaa kono kuundiŋ ne ti,
ǹ ka domandiŋ doroŋ ne moyi.
A semboo be le ko saŋ feteŋo,
moo buka Alla la waroo daŋo loŋ noo.
1 فأجابَ أيُّوبُ:
2 «يا لكَ مِنْ مُعينٍ للضَّعيفِ
ومُخْلِصٍ لِلذِّراعِ الواهِنةِ!
3 ويا لِلمَشورةِ تُعطيها للجاهِلِ
ولِلفَهمِ تُعَرِّفُهُ بهِ!
4 لِمَنْ تُوَجِّهُ كلامَكَ هذا؟
وأيَّةُ روحٍ خرَجت مِنكَ؟
5 أرواحُ الأمواتِ تَرتَعِدُ تحتَ الأرضِ
والمياهُ وسُكَّانُها يَرتجِفونَ رُعبا
6 الهاويةُ مكشوفَةٌ أمامَ الرّبِّ
والهلاكُ لا غِطاءَ لهُ.
7 يمُدُّ الفضاءَ على الفراغِ
ويُعلِّقُ الأرضَ على العدَمِ.
8 يحبِسُ المياهَ في سُحُبِهِ
فلا يتَمزَّقُ الغَيمُ تحتَها.
9 يحجبُ وجهَ القمرِ كاملا
وينشُرُ علَيهِ غَمامَهُ.
10 يرسُمُ حَدًّا حَولَ وجهِ المياهِ
عندَ مُلتَقى النُّورِ والظُّلمَةِ.
11 أعمِدَةُ السَّماءِ تَتزعزَعُ
وترتَعِدُ عَجبا مِنْ تَهديدِهِ.
12 بقُوَّتِهِ يرجِعُ البحرُ إلى الوراءِ
وبدَهائِهِ يُحطِّمُ رَهبَ.
13 بنَفخَةٍ مِنهُ أنارَ السَّماواتِ،
ويدُهُ شَقَّتِ الحيَّةَ الهاربةَ.
14 إنْ كانَ هذا لَمحَةً عَنْ مآثِرِه
وصَدى هَمسةٍ نَسمَعُهُ مِنهُ.
فمَنْ يُدرِكُ رعدَ جبَروتِهِ؟»