Bible – Alliance Biblique du Sénégal

1. Hébreux 11 :1 – « Or la foi est une ferme assurance des choses qu’on espère, une démonstration de celles qu’on ne voit pas ».
La foi est une conviction profonde et inébranlable en ce que l’on espère, même si ces choses ne sont pas encore visibles ou tangibles. Cela implique une confiance totale en l’accomplissement des promesses de Dieu, même si cela dépasse notre capacité de compréhension ou de perception

2. Romains 10 :17 – « Ainsi la foi vient de ce qu’on entend, et ce qu’on entend vient de la parole de Christ ».
La foi se construit par la connaissance et la compréhension des paroles de Christ transmises à travers l’enseignement de l’Évangile.

3. Matthieu 17 :20 – « Si vous aviez de la foi comme un grain de sénevé, vous diriez à cette montagne : Transporte-toi d’ici là, et elle se transporterait ; rien ne vous serait impossible »
La foi peut déplacer des montagnes, c’est-à-dire accomplir des choses impossibles humainement.

4. Galates 2 :20 – « j’ai été crucifié avec Christ ; et si je vis, ce n’est plus moi qui vis, c’est Christ qui vit en moi ; si je vis maintenant dans la chair, je vis dans la foi au Fils de Dieu, qui m’a aimé et qui s’est livré lui-même pour moi »
La foi n’est pas simplement une croyance intellectuelle, mais une relation vivante avec Jésus qui impacte notre manière de vivre au quotidien.

5. Hébreux 11 :6 – « Or sans la foi il est impossible de lui être agréable ; car il faut que celui qui s’approche de Dieu croie que Dieu existe, et qu’il est le rémunérateur de ceux qui le cherchent ».
Pour être agréable à Dieu, il est nécessaire d’avoir la foi en Lui et de croire en sa puissance et en sa récompense pour ceux qui le cherchent

6. Jacques 2 :26 – « Car comme le corps sans esprit est mort, de même la foi sans les œuvres est morte ».
Pour que la foi soit vivante et pleine de sens, il est nécessaire de la mettre en pratique à travers des actions concrètes et des œuvres de charité.

7. Matthieu 21 :22 – « Et tout ce que vous demanderez en priant, avec foi, vous le recevrez ».
Ce verset montre que la foi est nécessaire pour recevoir ce que l’on demande à Dieu dans la prière.

M̀ mumuñolu la lannoo taamanseeroo

1 Lannoo mu muŋ ne ti? Wo mu ka laa bambandinke kuwo la, i jikita meŋ na, aniŋ ka kuwo muta tooñaa ti, i buka meŋ je. 2 Ka bo niŋ lannoo le la, m̀ mumuñolu ye seedeyaa betoo soto Alla ñaatiliŋo la. 3 Ka bo niŋ lannoo le la, ŋà fahaamuroo soto alihawaa la kuwo to ko, a daata ka bo niŋ Alla la kumoo le la, aduŋ feŋolu mennu ka je, wolu daata ka bo niŋ feŋ jebaloolu la.

4 Ka bo niŋ lannoo le la, Haabiila ye sadaa* betoo bondi Alla ñaatiliŋo la, ka tambi Kaabiila taa la. Ka bo niŋ wo la, Alla ye a muta moo tilindiŋo ti, aduŋ a ye seedeyaa betoo ke a la kuwo to, biriŋ a sonta a la sadaa la. Haabiila faata ñaa-wo-ñaa, bari a la lannoo kamma la, a la kuwo ka tu fo la le hani saayiŋ.

Découvrez 07 versets bibliques sur la foi

La foi est la confiance inébranlable que nous avons en Dieu. Elle est d’une importance primordiale pour tout chrétien. La foi nous aide à surmonter les difficultés et les épreuves en nous donnant la certitude que Dieu est présent à nos côtés et qu’il nous guide dans notre chemin de vie. Voici sept versets qui nous rappellent l’importance de la foi dans notre relation avec Dieu. 1. Hébreux 11 :1 – « Or la foi est une ferme assurance des choses qu’on espère, une démonstration de celles qu’on ne voit pas ».La foi est une conviction profonde et inébranlable en ce que l’on espère, même si ces choses ne sont pas encore visibles ou tangibles. Cela implique une confiance totale en l’accomplissement des promesses de Dieu, même si cela dépasse notre capacité de compréhension ou de perception 2. Romains 10 :17 – « Ainsi la foi vient de ce qu’on entend, et ce qu’on entend vient de la parole de Christ ». La foi se construit par la connaissance et la compréhension des paroles de Christ transmises à travers l’enseignement de l’Évangile. 3. Matthieu 17 :20 – « Si vous aviez de la foi comme un grain de sénevé, vous diriez à cette montagne : Transporte-toi d’ici là, et elle se transporterait ; rien ne vous serait impossible »La foi peut déplacer des montagnes, c’est-à-dire accomplir des choses impossibles humainement. 4. Galates 2 :20 – « j’ai été crucifié avec Christ ; et si je vis, ce n’est plus moi qui vis, c’est Christ qui vit en...

Plus

5 Ka bo niŋ lannoo le la, Enoki bota duniyaa kono, a maŋ saayaa nene. Bari “a yeemanta, kaatu Alla le ye a samba.” Janniŋ wo be ke la, a ye seedeyaa soto le ko, a ye Alla kontaanindi le. 6

Alla te kontaanindi noo la lannoo kooma, kaatu moo-wo-moo meŋ lafita ka sutiyaa Alla la, wo maarii ñanta laa la le ko, Alla be sotoriŋ ne, aduŋ a ka moolu joo le, mennu ka a ñini baturoo kono.

7 Ka bo niŋ lannoo le la, Nuha ye Alla la dandalaaroo muta kuwolu to, mennu maŋ je foloo. A ye kuluŋ baa dadaa ka a la dimbaayaa kiisandi. Ka bo niŋ a la lannoo le la, duniyaa naata halaki, aduŋ Nuha naata wo tiliŋo soto le, meŋ ka naa ka bo niŋ lannoo la.

8 Ka bo niŋ lannoo le la, Iburayima ye Alla la yaamaroo muta, kabiriŋ Alla ye a kumandi ka taa bankoo to, a be meŋ soto la keetaa ti. A maŋ a taadulaa loŋ ñaa-wo-ñaa, a ye a la suwo bula. 9 Ka bo niŋ lannoo le la, a tarata tumarankeeyaa kono wandi bankoo kaŋ, a ye laahidoo soto meŋ to. A sabatita tiriliisoolu* le koto, a niŋ Isiyaaka niŋ Yaakuba, mennu fanaa keta keetaalaalu ti wo laahidi kiliŋo to. 10 A ye ñiŋ ke le, kaatu a be i yillaariŋ saatewo le la, meŋ be looriŋ fondamaŋo kaŋ, a loolaa aniŋ a dadaalaa mu Alla le ti.

11 Ka bo niŋ lannoo le la, Saara faŋo meŋ keebaayaata wuluwo ye, naata semboo soto ka diŋo wuluu, kaatu a laata le ko, Alla foroyaata le, meŋ ye laahidoo dii a la. 12 Wo le ye a tinna kee kiliŋ meŋ baloo maŋ jamfa saayaa la, a naata ke bonsuŋo ti moolu ye, mennu siyaata ko looloolu saŋo santo. Ì be siyaariŋ ko bankumunkoo, ì buka konti noo.

13 Ñiŋ moolu bee faata lannoo le kono. Ì maŋ kuwolu je, mennu laahidita ì ye, bari ì ye ì hayinaŋ dulaa jaŋ ne. Ì sonta le ko, itolu keta tumarankewolu doroŋ ne ti, mennu be manee ñiŋ duniyaa kono. 14 Wo to moolu, mennu ka ñiŋ kuu siifaalu fo, ì ka a yitandi le ko, ì be ì fansuŋ bankoo le ñini kaŋ. 15 Niŋ ì ka i miira wo bankoo le la, ì bota nuŋ daameŋ, wo to ì be seyi noo la le. 16 Bari tooñaa, ì tarata hameriŋ banku betoo doo le la, meŋ beteyaata wo doo ti, kaatu a be Arijana le kono. Wo kamma la, niŋ wo moolu ka Alla kumandi ì la Alla la, Alla maŋ wo muta malu kuwo ti, kaatu a ye saatewo le parendi ì ye.

17 Ka bo niŋ lannoo le la, Iburayima ye Isiyaaka bondi sadaa ti, kabiriŋ Alla ye a kotobo. A pareeta le ka a dinkee kiliŋo bo sadaa ti, a ye laahidoo soto meŋ na kuwo to nuŋ, 18 biriŋ Alla ko a ye ko, “I koomalankoolu be bo la Isiyaaka le bala.” 19 Iburayima laata le ko, Alla si furewolu wulindi noo saayaa kono le. Aduŋ ǹ si a fo noo a la ñiŋ kuwo to ko, Alla ye a diŋo seyindi a ma le ka bo saayaa kono.

20 Ka bo niŋ lannoo le la, Isiyaaka ye neemoo daani Yaakuba niŋ Esawu ye kuwolu to, mennu be naa la siniŋ. 21 Ka bo niŋ lannoo le la, Yaakuba fanaa ye Alla la neemoo daani Yusufa dinkewolu ye, kabiriŋ saayaa sutiyaata a la. A tintinta a la taamaraŋ dokoo kuŋo le kaŋ, biriŋ a be duwaa la ì kiliŋ-kiliŋ naa ye.

22 Ka bo niŋ lannoo le la, Yusufa diyaamuta Banisirayilankoolu ye, janniŋ a be faa la. A ye kuwolu fo ì ye, mennu be ke la ì la fintoo koolaa Misira bankoo kaŋ, aduŋ a ye yaamaroolu dii a furewo la kuwo to.

23 Ka bo niŋ lannoo le la, Musa wuluulaalu maŋ sila ka balaŋ Misira mansakewo la yaamaroo la. Deenaanoo wuluuriŋ koolaa, ì ye a maabo fo kari saba, kaatu ì ye a je le ko, a maŋ ke dindiŋ kenseŋ ti.

24 Ka bo niŋ lannoo le la, biriŋ Musa menta, a balanta ka kumandi Firawoona dimmusoo diŋo la. 25 A ye tombondiroo ke ka kafu Alla la moolu ma ì la tooroolu kono, diina ka baluu junuboo la niidiyaa kuwolu kono, mennu ka yeemaŋ. 26 A laata le ko, malundiroo Alimasiihu* la kuwo kamma la, wo le nafaa warata ka tambi Misira bankoo la naafuloolu la, kaatu a ñaa be joo le kaŋ, meŋ ka naa. 27 Ka bo niŋ lannoo le la, a ye Misira bankoo bula. A maŋ sila Misira mansakewo la kamfaa la, bari a tententa niŋ wakiiloo le la, a ye a ñaa loo Alla jebaloo kaŋ ko niŋ a ye a je le. 28 Ka bo niŋ lannoo le la, a ye Maariyo Tambi Tumoo Juuraloo* londi, a ye yaamaroo dii ka yeloo sariŋ-sariŋ fo saayaa malaayikoo kana Banisirayilankoolu la konoñaa foloolu maa.

29 Ka bo niŋ lannoo le la, Banisirayilankoolu tambita niŋ Kulunjumbe Baa la ko niŋ ì be banku jaaroo le kaŋ. Bari biriŋ Misirankoolu ye ì nooma, jiyo ye ì kunuŋ.

30 Ka bo niŋ lannoo le la, Yeriko saatewo tata sansaŋolu boyita, kabiriŋ Banisirayilankoolu muruŋ-murunta a la fo tili woorowula. 31 Ka bo niŋ lannoo le la, Rahabu meŋ mu cakoo ti, ye a niyo tanka, biriŋ a ye kullooñinilaalu jiyaa kayiroo kono. A maŋ faa wo moolu kono, mennu maŋ Alla la yaamaroo muta.

32 Nte si muŋ ne fo noo kotenke? Waatoo maŋ soto noo nte ye ka Kideyoni, Baraki, Samuuda, Yefuta, Dawuda, Samuweli, ì niŋ annabiyomoolu la kuwo saata. 33 Ka bo niŋ lannoo le la, ì ye mansoolu la mansayaa buruka, ì ye marali tilindiŋo londi, aduŋ ì naata kuwolu soto, mennu laahidita ì ye. Ì ye jatoolu daa muta, 34 ì ye dimbaa jawoolu faa, ì kanata hawusaroo* daa ma. Ì naata sembentuŋyaa ì la sembentaŋyaa kono, ì keta kelejawara baalu ti, mennu jawoolu ye bori baa wutu ì ñaato.

35 Ka bo niŋ lannoo le la, musu doolu naata ì la moolu soto kotenke ka bo saayaa kono. Moo doolu toorandita le, ì maŋ kanadaa ñini, kaatu ì tarata hameriŋ ne ka saayaakoolaa wulindiri betoo soto. 36 Moo doolu be jee, ì ye wolu ñaawali le, aniŋ ì ye ì karawaasi. Ì ye hani neejoloo bula ì doolu la le, aduŋ ì ye doolu soroŋ bunjawoo kono. 37 Ì ye ì doolu kurulabuŋ, ì ye doolu fara fula ti, ì ye doolu faa niŋ hawusaroolu la. Ì doolu ka taama ka taa dulaalu to taariŋ, aduŋ ì tarata feetoofatariŋ saajiikuloolu niŋ baakuloolu doroŋ ne la, fuwaareyaa, bataa aniŋ tooroolu kono. 38 Ì mu moolu le ti, mennu la kuwo tambita ñiŋ duniyaa la. Ì ka tara yaayi la keñewuloolu* le kono taariŋ, aniŋ konkoolu kaŋ. Ì ka tara sabatiriŋ berehuwolu niŋ dinkoolu le kono taariŋ.

39 Ñiŋ moolu bee ye seedeyaa betoo le soto ka bo niŋ ì la lannoo la. Bari hani wo ñaa-wo-ñaa, Alla ye laahidoo ke kuwo meŋ to, ì nene maŋ wo soto, 40 baawo Alla ye feŋ bete baa parendi ntolu le ye. Wo to, ì te timmandiroo soto noo la ǹ kooma.

الإيمان

1 الإيمانُ هوَ الوُثوقُ بِما نَرجوهُ وتَصديقُ ما لا نَراهُ، 2 وبِه شَهِدَ اللهُ لِلقُدَماءِ.

3 بالإيمانِ نُدرِكُ أنّ اللهَ خَلَقَ الكَونَ بِكلِمَةٍ مِنهُ، فصَدَرَ ما نَراهُ مِمّا لا نَراهُ.

4 بالإيمانِ قَدّمَ هابـيلُ للهِ ذَبـيحَةً أفضَلَ مِنْ ذَبـيحةِ قايـينَ، وبالإيمانِ شَهِدَ اللهُ لَه أنّهُ مِنَ الأبرارِ عِندَما رَضِيَ بِقرابـينِهِ، وبالإيمانِ ما زالَ يتكَلّمُ بَعدَ مَوتِهِ.

5 بالإيمانِ رفَعَ اللهُ أخْنُوخَ إلَيهِ مِنْ غَيرِ أنْ يَرى المَوتَ، فما وجَدَهُ أحدٌ لأنّ اللهَ رَفعَهُ إلَيهِ. والكِتابُ شَهِدَ لَه قَبلَ رَفْعِهِ بأنّهُ أرضى اللهَ، 6 وبِغَيرِ الإِيمانِ يَستَحيلُ إرضاءُ اللهِ، لأنّ الذي يتَقَرّبُ إلى اللهِ يَجِبُ أنْ يُؤمِنَ بأنّهُ موجودٌ وأنّهُ يُكافئُ الذينَ يَطلُبونَه.

7 بالإيمانِ اَتّعَظَ نُوحٌ فبَنى فُلْكًا لِخلاصِ أهلِ بَيتِهِ عِندَما أنذَرَهُ اللهُ بِما سيَحدُثُ مِنْ أُمورٍ لا يَراها. وهكذا حكَمَ على العالَمِ وورِثَ البِرّ ثَمَرَةً للإيمانِ.

8 بالإيمانِ لبّـى إبراهيمُ دَعوَةَ اللهِ فخَرَجَ إلى بلَدٍ وعَدَهُ اللهُ بِه ميراثًا، خرَجَ وهوَ لا يَعرِفُ إلى أينَ يَذهَبُ. 9 وبالإيمانِ نَزَلَ في أرضِ الميعادِ كأنّهُ في أرضٍ غريبَةٍ، وأقامَ في الخِيامِ معَ إسحقَ ويَعقوبَ شَريكَيهِ في الوَعدِ ذاتِهِ، 10 لأنّهُ كانَ ينتَظِرُ المدينةَ الثّابِتَةَ على أُسُسٍ واللهُ مُهَندِسُها وبانيها.

11 بالإيمانِ نالَتْ سارَةُ نَفسُها القُدرَةَ على أنْ تَحبَلَ معَ أنّها عاقِرٌ جاوَزَتِ السّنّ، لأنّها اَعتَبَرَت أنّ الذي وعَدَ أمينٌ، 12 فولَدَتْ مِنْ رَجُلٍ واحدٍ قارَبَ المَوتَ نَسلاً كثيرًا مِثلَ نُجومِ السّماءِ ولا حَصرَ لَه كالرّمالِ التي على شاطِـئِ البحرِ.

13 وفي الإيمانِ ماتَ هَؤُلاءِ كُلّهُم دونَ أن يَنالوا ما وعَدَ اللهُ بِه، ولكنّهُم رَأَوهُ وحَيّوهُ عَنْ بُعدٍ. واعتَرَفوا بأنّهُم غُرَباءُ نُزَلاءُ في الأرضِ، 14 والذينَ يَقولونَ هذا القَولَ يُبَرهِنونَ أنّهُم يَطلُبونَ وطَنًا. 15 ولَو كانوا ذكَروا الوَطنَ الذي خَرَجوا مِنهُ، لكانَ لهُم فُرصَةٌ لِلعَودَةِ إلَيهِ. 16 ولكنّهُم كانوا يَشتاقونَ إلى وطَنٍ أفضَلَ مِنهُ، أي إلى الوَطَنِ السّماوِيّ. لذلِكَ لا يَستَحي اللهُ أنْ يكونَ إلهَهُم، فهوَ الذي أعَدّ لهُم مدينةً.

17 بالإيمانِ قَدّمَ إبراهيمُ اَبنَهُ الوحيدَ إسحقَ ذَبـيحةً عِندَما اَمتحَنَهُ اللهُ، قدّمَهُ وهوَ الذي أعطاهُ اللهُ الوَعدَ 18 وقالَ لَه: «بإسحقَ يكونُ لَكَ نَسلٌ». 19 واَعتقَدَ إبراهيمُ أنّ اللهَ قادِرٌ أنْ يُقيمَ الأمواتَ. لِذلِكَ عادَ إلَيهِ اَبنُهُ إسحقُ وفي هذا رَمزٌ.

20 بالإيمانِ بارَكَ إسحقُ يَعقوبَ وعيسو لِخَيراتِ المُستَقبَلِ. 21 وبالإيمانِ بارَكَ يَعقوبُ، لمّا حَضَرَهُ المَوتُ، كُلاّ مِن اَبنَي يوسُفَ وسجَدَ للهِ وهوَ مُستَنِدٌ إلى طرَفِ عَصاهُ. 22 وبالإيمانِ ذكَرَ يوسُفُ عِندَ موتِهِ خُروجَ بَني إِسرائيلَ مِنْ مِصْرَ وأوصى أين يَدفنونَ عِظامَه.

23 بالإيمانِ أخفى والِدا موسى اَبنَهُما ثَلاثةَ أشهُرٍ بَعدَ مَولِدِهِ، لأنّهُما رأيا الطّفلَ جَميلاً وما أخافَهُما أمرُ المَلِكِ. 24 بالإيمانِ رفَضَ موسى، بَعدَما كبِرَ، أنْ يُدعى اَبنًا لِبنتِ فِرعَونَ، 25 وفَضّلَ أنْ يُشارِكَ شَعبَ اللهِ في الذّلّ على التّمتّعِ الزائِلِ بِالخَطيئَةِ، 26 واَعتبَرَ عارَ المَسيحِ أغنى مِنْ كُنوزِ مِصْرَ، لأنّهُ تَطلّعَ إلى ما سيَنالُهُ مِنْ ثَوابٍ.

27 بِالإيمانِ ترَكَ موسى مِصْرَ دونَ أنْ يَخافَ مِنْ غَضَبِ المَلِكِ، وثَـبَتَ على عَزمِهِ كأنّهُ يَرى ما لا تَراهُ عَينٌ. 28 بِالإيمانِ أقامَ الفِصحَ ورَشّ الدّمَ، لِئَلاّ يَمَسّ مَلاكُ المَوتِ أيّ بِكرٍ لِبَني إِسرائيلَ.

29 بالإيمانِ عبَرَ بَنو إِسرائيلَ البحرَ الأحمَرَ كأنّهُ بَرّ، ولمّا حاوَلَ المِصْرِيّونَ عُبورَهُ غَرِقوا.

30 بِالإيمانِ سَقَطَت أسوارُ أريحا بَعدَما طافَ بِها بَنو إِسرائيلَ سَبعَةَ أيّامٍ. 31 بِالإيمانِ نَجَتْ راحابُ البَغِـيّ مِنَ الهَلاكِ معَ العُصاةِ، لأنّها رَحّبَت بِالجاسوسَينِ.

32 وماذا أقولُ بَعدُ؟ الوَقتُ يَضيقُ بـي إذا أخبَرتُ عنْ جِدعَونَ وباراقَ وشَمشونَ ويَفتاحَ وداودَ وصَموئيلَ والأنبـياءِ. 33 فهُم بِالإيمانِ أخضَعوا المَمالِكَ وأقاموا العَدلَ ونالوا ما وعَدَ بِه اللهُ وسَدّوا أفواهَ الأُسودِ 34 وأخمَدوا لَهيبَ النيرانِ ونَجَوا مِنْ حَدّ السّيفِ وتغَلّبوا على الضّعفِ وصاروا أبطالاً في الحَربِ وهزَموا جُيوشَ الغُرَباءِ، 35 واَستَعادَ نِساءٌ أمواتَهُنّ بالقِـيامَةِ. واَحتمَلَ بَعضُهُمُ التّعذيبَ ورَفَضوا النّجاةَ في سَبـيلِ القيامَةِ إلى حَياةٍ أفضَلَ، 36 وقاسى آخَرونَ الهُزءَ والجَلْدَ، بَلِ القُيودَ والسّجنَ. 37 ورُجِموا ونُشِروا وقُتِلوا بِحَدّ السّيفِ وتَشَرّدوا لابِسينَ جُلودَ الغَنَمِ والماعِزِ مَحرومينَ مَقهورينَ مَظلومينَ، 38 لا يَستَحِقّهُمُ العالَمُ، فتاهوا في البَراري والجِبالِ والمَغاوِرِ وكُهوفِ الأرضِ.

39 وما حصَلَ هَؤُلاءِ على الوَعدِ معَ أنّهُ مَشهودٌ لهُم بِالإيمانِ، 40 لأنّ اللهَ أعَدّ لنا مَصيرًا أفضَلَ مِنْ مَصيرِهِم وشاءَ أنْ لا يَصيروا كامِلينَ إلاّ مَعَنا.

Hiburunkoolu 11